İmgelerle inşa edilen ülke: Çocuk Şiiri

Çocuk kitapları okuyan herkes farklı bir ülkede yolculuk eden bir gezgin gibi hisseder kendini. Hele ki çocuk şiirleri okuyorsa hepten fantatik bir yolculukta bulur kendini. Hakikatle fantastik olanın iç içe geçtiği bu büyülü şiirlerin yer aldığı beş kitabı çocuk şiiri meraklıları için listeledik.

Ahmet Efe/ Zümrüdüankayı Arayan Çocuk

Her çocuk bir şiirdir. Ve Ahmet Efe yazdığı çocuk şiirlerinin ilhamını bu gerçeklikten almaktadır. Tabiatla iç içe şiirler örmesi de bu yüzden, insanın arketipi çocuğu toprakla ve gökle buluşturması da bu yüzden.

Şairin o satırları yazarken çocukluk ülkesine giriş yaptığı doğrudur…

Çocuk ayın on dördü
Kuş gibi özgür uçar
Gamzesi belirir durup duruken
İçinden neler geçer
Kim bilir günde kaç kez
Masallar çeşmesinden
En tatlı suyu içer.

Fazıl Hüsnü Dağlarca/ Bitkiler Okulu

Çocuk şiiri duayeni, imglerin piri ve kelimelerden dağlar ören dağ gibi adam Dağlarca’nın hangi şiirine baksak ayrı bir âlem görürüz. Bizi bitkiler âlemine götürdüğü şu şiirindeki gibi:

Ağaç olmak varken
Ot olmak
Küçücük değil

Ota düşen pay
Küçücük değil
Havayı arı kılan yeşildir ya
Nerede olursa olsun
Yeşildir
Seven bizi

Çayırlar boyu uzar gider
Bizim soluklarımız
Evet yaptığı işe göre
Çayırların büyük varlığı
Küçücük değil

Haydar Ergülen/Uykucu Şiirler

Uyku ayrı bir âlem, şiir başka bir âlem, çocuk başka bir âlem ve bu şiirleri okuduğumuzda yaşadığımız alemler arası bir yolculuk… Bir düş gezgini oluruz birden bire. O anlardan biri:

Yorulup rüzgar bile
uyuduğuna göre
göz kırpıyor usulca
uyku bütün evrene

Refik Durbaş / Yaramaz Şiirler

Çocuk, kendi gerçekliğinden dış dünyayı sorgular ve bu sorgulamanın bitmesine büyümek denir. Hazır hala kendi gerçekliğimizin tadı damağımızdayken buyrun bir gerçek-oyun düellosuna:

Gecenin sabaha dayadığı
merdivenden, önce ben indim
aydede kaldı evinde

Gökhan Akçiçek/ Kuş Resimli Kazak

Bir gelincik düştü suya
Annemin ellerinden
Sular denizlere karıştı
Ve o denizin kıyısında
Şiir başladı.

Şiirin başlama hikayesini bile böyle anlatan bir yüreğin döşediği raylarda güvenle adımlıyor insan. Damla olup denize düştüğünde denize adanmış şiirler okuyan birine dönüşüyor:

Hasta olursam
Üşürsem bir gün
Denizleri örtün
Üstüme anne
Denizler biliyor çünkü
Benim bütün şarkılarımı
Ve denizler ısıtır ancak
Anne
Üşüyen alnımı